The Sims

The Sims – strategiczno-logiczno-symulacyjna gra komputerowa, stworzona przezprojektanta gier Willa Wrighta wydaną przez firmę Maxis. Od czasu wydania (styczeń2000) sprzedała się w ponad szesnastu milionach kopii na całym świecie, dzięki czemu otrzymała tytuł najlepiej sprzedającej się gry na komputery osobiste w historii gier^[1]. Z początku The Sims miała być programem do projektowania wnętrz, a Simowie mieli być tylko modelami obrazującymi ludzi.The Sims nie posiada zdefiniowanego celu, jaki gracz ma osiągnąć. Gracz ma jedynie za zadanie organizowanie czasu kierowanym przez niego wirtualnym postaciom, zwanymSimami i pomaganie im w osiąganiu ich własnych celów rozwojowych. Z tego powodu gra może potencjalnie toczyć się w nieskończoność.Gracz wydaje polecenia, co Simowie mają robić w danym czasie, np. czy mają się bawić, czytać, ćwiczyć swoje umiejętności. Simy mają zaimplementowany skrypt wolnej woli, więc nawet mogą zdecydować, przed wykonaniem zlecenia gracza że najpierw powinno być wykonane coś innego lub po prostu zignorować komendę. Simy muszą mieć zaplanowane codzienne czynności, takie jak higiena osobista, jedzenie, czy sen. Jeżeli gracz zapomni o tych czynnościach, Simy najpierw zachorują, a później umrą. Ponadto Simy potrzebują rozrywek w swoim życiu; jeżeli jej nie otrzymają, pasek szczęścia (rozrywki) będzie się obniżał, a Simy popadną wdepresję.

Simy są prowadzone przez gracza poprzez instruowanie ich do wykonania pewnych interakcji z innymi obiektami (zestaw telewizyjny, radio, inny Sim). Simy mogą przyjmować gości, lecz gracz nie może bezpośrednio nimi kierować.

Stan finansowy jest regulowany poprzez wysyłanie Simów do pracy, płacenie rachunków, kupowanie produktów żywnościowych i tym podobne czynności.Simy mogą okazywać sobie namiętność niezależnie od płci adorowanego Sima, jak również zawierać związki homoseksualne. Konieczne jest do tego zdobycie odpowiedniego poziomu sympatii między dwoma Simami. Istnieje również możliwość tworzenia związków poligamicznych, typowych dla kultur muzułmańskich. W grze funkcjonuje również element zazdrości, który w kontaktach między "zakochanymi" Simami doprowadza do napadów złości i policzkowania się Simów. Jest to szczególnie zauważalne w związkach poligamicznych, gdy Simy zaproszone do zamieszkania pod jednym dachem łatwo z poziomu miłości przechodzą do nienawiści.

Dodatkowo, gra zawiera rozbudowany system architektury. Początkowo gra była tworzona jako symulacja projektowania wnętrz z Simami jako dodatkiem do całości. Podczas rozwoju gry zauważono, że Simy są bardziej interesujące niż domy, więc postanowiono właśnie o nich zrobić grę.

W "The Sims" nie było możliwe nawiązywanie kontaktów towarzyskich (i ewentualnie później namiętnej miłości) ze sprzątaczkami, ogrodnikami czy kamerdynerami (co zostało zmienione w The Sims 2).

Gra zawiera również elementy cenzury obyczajowej:, o ile zaprzyjaźnione Simy kąpią się nago wspólnie w jednym basenie czyjacuzzi, rozbierają się do kąpieli w wannie czy pod natryskiem, ich podbrzusze zawsze jest „ocenzurowane” zapożyczoną z amerykańskiej telewizji pikselową plamą.Pomimo, że Simy nie starzeją się i przy pewnej ilości ostrożności gracza są nieśmiertelne, to Simy i tak mogą umrzeć w różnych wypadkach. Mogą być to na przykład: zagłodzenie, utopienie, spłonięcie w pożarze, porażenie prądem lub poprzez wirus (można nabawić się go od świnki morskiej, co może się stać, gdy jej klatka nie jest sprzątana regularnie). Dodatkowo, dzieci Simów mogą zostać wysłane do szkoły specjalnej, jeżeli ich stopnie szkolne są bardzo słabe przez dość długi czas. Jeżeli dziecko zostanie wysłane do takiej szkoły, już nigdy nie wraca do rodziny. Pomimo takich porażek, wielu graczy umyślnie tak traktuje Simów, aby obejrzeć ich reakcje. Jeżeli gra nie zostanie zapisana po śmierci, można robić to bez żadnych obaw o przyszłość Simów.The Sims używa kombinacji technik trójwymiarowej i dwuwymiarowej grafiki. Simy są trójwymiarowymi wielopoligonowymi obiektami, ale domy i wszystkie obiekty w nich to prerenderowane bitmapy.